Handboek, cursus of notities?! The struggle!

De derde lesweek loopt inmiddels al op zijn einde, wat erop wijst dat de tijd maar weer eens razendsnel voorbijgaat. Alle nieuwe lessen zijn intussen ingeleid en iedereen is officieel van start gegaan.

Tijdens die eerste inleidende colleges blikt elke prof al even vooruit naar het examen. Wat wordt er zoal van je verwacht? Wat voor soort vragen kan je krijgen en geef je daar best een uitgebreid of beknopt antwoord op? Deze 'vooruitblik' mondt echter vaak uit in een speech van een halfuur over waarom bijna niemand slaagt in eerste zit en dat dat vooral niet aan de examenvorm zelf kan liggen. ;-)

Soit, dit soort 'dreigementen' raken je koude kleren niet want het is nog maar de eerste les en je zit nog vol hernieuwde energie. De examens lijken nu nog eventjes een 'ver van mijn bed-show'.

Als er al een handboek of cursus gebruikt wordt gaat het in 9 van de 10 gevallen om een immense turf van rond de 500 pagina's en vermeldt de prof er ook doodleuk bij dat je deze zelf nog zal moeten aanvullen met bijkomende rechtspraak en rechtsleer. Ah ja, uiteraard.

In de veel voorkomende gevallen waarin een handboek en/of cursus onbestaande zijn, zal je dus blijkbaar volledig op jezelf moeten rekenen. Dit is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan...

• Schrijven? Met pen en papier noteren in de les geeft je het gevoel heel ijverig en productief bezig te zijn, maar eindigt meestal met krampen in je pols en een hoop gekrabbel dat je 3 weken later niet eens meer kan ontcijferen.

• Typen? Via je laptop notities nemen gaat alleszins veel sneller dan schrijven en geeft je ook de mogelijkheid om eventueel slides of bijkomende voorbeelden in je document te plakken. Diezelfde laptop verschaft je echter ook toegang tot Facebook en andere zeer nuttige websites... Euhm, wat zei de prof ook weer?

• Luisteren? Deze laatste optie is waarschijnlijk de gemakkelijkste maar zal je jammer genoeg het minste opleveren. Een hele les opletten is op zich al een ware kunst, maar als je het daarbij laat zal je de volgende dag al geen flauw idee meer hebben waarover de prof het nu eigenlijk had.

De moraal van het verhaal is dat je gaandeweg je eigen manier van leerstof verwerken ontwikkelt en dat er dus geen sluitende methode is die voor iedereen werkt. Het slimste is om een combinatie te zoeken en ook om elkaar bij te staan. Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Door jouw notities samen te leggen met die van een vriend geraak je alvast een heel eind verder.

Veel succes!

Roxanne Verelst