ELSA Lawschool: over godsdienstvrijheid, raften en salsa dansen

"Daar gaan we weer", dacht ik, toen mijn vliegtuig een halfuur vertraging had. Die dag had ik een vlucht geboekt van Zaventem richting Wenen. Van Wenen zou ik dan naar Sarajevo vliegen. Daar had de ELSA van Bosnië een zomerschool georganiseerd. Het thema: Freedom of religion in Europe. Die keuze heb ik om twee redenen gemaakt: het onderwerp en de stad. Mensenrechten interesseren me sowieso, dus moest ik hierover niet lang twijfelen. En dan de stad. Sarajevo had ik nog nooit bezocht. Bosnië ook niet trouwens. Na wat opzoekingswerk gedaan te hebben, besloot ik dat de stad de moeite kon zijn. Ik had gelijk.

Aankomst

Uiteindelijk bleek dat halfuurtje vertraging in Brussel geen probleem te zijn. De reis van België naar Bosnië was zeer vlot verlopen. Het is dan ook maar 3 à 4 uur vliegen.

De luchthaven van Sarajevo is zeer klein. Dat heeft als gevolg dat je niet lang moet wachten op je bagage. Die was er dan ook binnen de 5 minuten. In de inkomhal stonden de Bosnische ELSA-leden al op ons te wachten. Ja hoor: op 'ons'. Op de vlucht van Wenen naar Sarajevo zaten namelijk nog 20 deelnemers. Die had ik even gemist...

Na een warm welkom brachten ze ons met de auto naar het hotel. Daar konden we onze spullen uitpakken (die gewoon rommelig in de koffer bleven liggen).

Openingsceremonie

Diezelfde dag 18.30 uur werden we verwacht aan de receptie om te gaan dineren. Het menu: Bosnische frietjes met kip. Dat kan een Vlaming wel appreciëren.

Over de ceremonie zelf valt niet zo veel te zeggen. En dat is maar goed ook. We kennen het allemaal: eindeloze, saaie speeches van mensen die toch allemaal hetzelfde zeggen. Maar dat was hier in Sarajevo niet het geval, drie speeches die samen nog geen 10 minuten duurden. Kort en krachtig. En daarna meteen naar de receptie (met drank) op het terras. Zo'n openingsceremonies zouden ze in België moeten invoeren.

Weekplanning

De zomerschool duurde 7 dagen, van zondag tot zondag. Elke dag had dezelfde indeling. Van 10.00 uur tot 12.00 uur hadden we de eerste les. Dan was er twee uur voorzien om te lunchen. In de namiddag was er dan nog les tot vijf of zes uur 's avonds. Toen we in het hotel aankwamen, konden we ons nog opfrissen om daarna te gaan eten. Na het avondmaal, dat altijd heel gezellig was, kon het sociaal programma beginnen. Daarvan bepaalde je de duur zelf. Dat was ook te zien aan sommige deelnemers de volgende ochtend...

Lessen

De organisatie had er veel werk in gestoken om een zo'n gevarieerd mogelijke groep van sprekers te verzamelen. Er waren professoren van het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, Italië, Bosnië (uiteraard). Maar ook leden van de OVS (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking) waren present. Verder was er nog een journalist die de actuele pijnpunten van Bosnië kwam verklaren. Op het allegaartje van gastprekers was dus niets aan te merken.

De lessen zelf waren goed tot zeer goed. Alle sprekers probeerden de lessen interactief te maken. De meeste studenten gruwelen bij het woord 'interactief'. Maar ik kan u verzekeren dat ze het op een aangename en vlotte manier deden.

De beste interactieve les was de 'debatles'. De professor vertelde een casus en wij moesten ons in twee groepen verdelen. De ene groep vond dit een schending van de vrijheid van religie en de andere niet. Het leuke was dat je volledig vrij was in je keuze. Je moest dus geen mening verkondigen die je niet deelde. In deze les kwam iedereen eens aan bod. Het vurig Italiaanse temperament zorgde voor de nodige energie en soms ook voor de nodige spanning. De mopjes van de Tsjechen verzorgden dan weer de nodige humor in dit toch zeer controversiële onderwerp.

Bosnische cuisine

Tja, Bosniërs zijn geen keukenprinsen en - prinsessen. Ze zijn verzot op vlees. Dat vind je dan ook in ieder gerecht terug. Voor de vegetariërs is er echter nog een lichtje aan het einde van de tunnel. Als je hen vertelt dat je geen vlees eet, maken ze een vegetarisch gerecht. Dat zal dan een soort paprika zijn gevuld met rijst. Het lokale eten proeven is deel van de ervaring, nietwaar? En wees getroost, van een Italiaan, die ik in Sarajevo heb leren kennen, heb ik vernomen dat het eten in Oekraïne misschien nog erger is.

Sociaal programma

Het sociaal programma was top. De organisatie had veel leuke dingen gepland. Zo heb ik mijn zangtalenten getest tijdens de karaokeavond, de plaatselijke sterke drank geproefd op de avond van de nationale drankjes en een poging gedaan tot salsa dansen. Dat salsa dansen vond plaats in een bekende salsaclub waar er voldoende salsaleraren waren om ons de - van oorsprong Cubaanse - dans eigen te maken. Om af te sluiten zijn we dan nog gaan raften, wat ook zeker de moeite was. Bosnië heeft immers een heel mooi en bergachtig landschap. De rivieren die door de bergen slingeren zijn dan ook de perfecte plaats voor rafters en natuurliefhebbers.

Galabal

De week sloten we af met het galabal op het dak van een hotel. Van daaruit hadden we een heel mooi zicht op de stad waar we toen al een week verbleven hadden. Na een rijkelijk buffet gegeten te hebben, was het tijd voor het afscheidsfeestje.

Een mooi einde van een meer dan geslaagde week.

Vincent Verbelen