Een rechtenstudent aan het woord: juni-examens

Nu de examenperiode weer van start is gegaan, begint de zon heerlijk te schijnen en scroll ik de hele dag langs foto's van heerlijke cocktails, terrasjes, teenslippers en zwembaden. Om ook maar een beetje van het lekkere weer te kunnen genieten, zet ik mezelf op het terras. Het duurt een klein halfuur om mijn hele cursus, wetboeken, laptop en nalu's te verhuizen. Dan ben ik weer een markeerstift en zonnecrème vergeten... Eens ik goed en wel opnieuw begonnen ben, komt er een heuse windvlaag die ervoor zorgt dat ik als een kip zonder kop achter mijn papieren aan loop. Na een tijdje in de zon te hebben gezeten, wordt het me toch te warm. Dan maar terug naar mijn koele bureau...

Krijg ik weer een berichtje om op een terrasje te gaan zitten, te komen zwemmen en naar een verjaardagsfeest te gaan. Moet ik weer allemaal afzeggen. 'Ik heb examens'. In realiteit ben ik depri naar mijn cursus aan het staren zonder iets in mijn hoofd op te slaan en draai ik geregeld een bladzijde om zodat ik de illusie heb dat ik toch iéts gepresteerd heb vandaag.

Na het avondeten heb ik het gevoel nog niets geleerd te hebben. Toch ben ik zogezegd al drie hoofdstukken ver. Zou ik ze moeten herhalen? Nee, het is te mooi weer. Ik verplaats me even met een raketijsje naar buiten. Heerlijk in de zon.

Op het einde van de dag heb ik mij te weinig geconcentreerd en heb ik nog steeds enkel die drie hoofdstukken (half) bekeken. Het enige wat ik heb bereikt is zelfmedelijden na al die foto's van leukere en zonnigere activiteiten op Facebook en Instagram. Aftellen naar eind juni. Dan is het mijn beurt! Wedden dat de zon dan verdwenen is, en het onweer komt opdagen?

Lotte Mathijssen