De voetbalaffaire – matchfixing: een samenvatting tot nu toe

We hebben het allemaal al wel opgevangen, in het nieuws of als voorbeeld in een hoorcollege: er is momenteel een groot voetbalschandaal aan de gang. Maar wat houdt dat nu precies in?En waarom horen we dagenlang niets van de zaak in de media, terwijl ze wel degelijk lopende is? Lawlions zet nog even de feiten op een rijtje.

Op 11 oktober 2018 ging de figuurlijke voetbal aan het rollen. Verschillende verdachten worden opgepakt in een zaak betreffende fraude en matchfixing. Spilfiguren in de zaak zijn Mogi Bayat en Dejan Veljkovic. Beide zijn voetbalmakelaars die de contracten van verscheidene spelers bij hun club hebben onderhandeld. Kleine kanttekening: bij dergelijke contracten gaat het vaak om miljoenen euro's.

Wat is matchfixing nu precies? Het gaat om wedstrijdvervalsing, meerbepaald wanneer het resultaat van een wedstrijd volledig of gedeeltelijk bepaald wordt door een deelnemer en/of andere betrokkenen (scheidsrechters, trainers), die moedwillig verliest of valsspeelt. Op zich is zoiets niet strafbaar (probeer maar eens te bewijzen dat iemand expres naast de bal schopt), maar wanneer dergelijke personen betaald worden om dergelijke gedragingen te stellen, dan spreekt men van omkoping. Zowel omkoping als fraude zijn strafbare feiten.

Wie werd er omgekocht? Het onderzoek zou in de richting wijzen van verschillende verdachten, onder andere Ivan Leko, trainer van Club Brugge, en Bart Vertenten, scheidsrechter bij tal van wedstrijden. Zij zouden onder meer enkele dure horloges en betalingen in natura hebben ontvangen, in ruil voor de beïnvloeding van de match. Let wel op, momenteel spreken we enkel nog van verdachten, aangezien we nog niet in de vonnisfase zitten. Het motto luidt dus "onschuldig tot de schuld bewezen is".

Maar een aantal verdachten zijn toch al vrijgelaten? Dat klopt inderdaad, denk maar aan de trainer Ivan Leko. We moeten er wel rekening mee houden dat de onderzoeksrechter verdachten enkel in voorlopige hechtenis mag houden omwille van drie alternatieve redenen: een vluchtgevaar, een recidivegevaar, of kans dat men bij vrijlating andere getuigen of verdachten zou beïnvloeden.

Een aantal verdachten die zich in voorlopige hechtenis bevonden zijn ondertussen al in hoger beroep gegaan, en moeten wachten op de beslissing van de kamer van inbeschuldigingsstelling. Daar zal dan worden bekeken of ze in afwachting van hun proces al dan niet mogen worden vrijgelaten. Het lijkt momenteel precies alsof de zaak is stilgevallen, maar het tegendeel is waar: er is volop een gerechtelijk onderzoek aan de gang. Eén ding is zeker: deze historie zal nog een lang staartje krijgen wanneer het onderzoek wordt afgerond en de zaak voor de rechtbank komt.

Mitch Steyfkens