De mythe van het weekend

Tijdens een eentonig hoorcollege raakt zelfs de beste student wel afgeleid door de gedachte aan vrijdagavond. Wanneer de laatste les van de week zijn bittere einde nadert is de concentratie nergens meer te vinden. Je staart dan vreugdevol naar de klok van je laptop en ja hoor: het weekend kan van start gaan. Hoewel alle studenten uitkijken naar het weekend als een lichtpunt in de donkere duistere week, is het ook een bron van vele frustraties.

Op zondagavond is dat ene doel namelijk nog steeds niet bereikt. Die vijf kilometer heb je immers niet gelopen. Verder ziet je slaapkamer er nog steeds uit als een zwijnenstal ook al heb je moederlief nog zo beloofd om op te ruimen. Bovendien is die samenvatting nog steeds onbestaande, net zoals al het andere werk dat af zou moeten zijn.

Het ergste van al deze miserie is dat een er nieuwe maandag klaarstaat. Gevolg: alle taken worden halfslachtig afgemaakt om toch niet als een hopeloos geval de week te moeten beginnen. Terwijl de paniek je door het lijf giert, vervloek je het weekend en al zijn verleidingen.

De tijd is aangebroken om een einde te maken aan de onvoldane voornemens en verwachtingen. Ik heb nooit begrepen hoe de student deze dagen kan zien als zowel de tijd om te feesten als het moment om zoveel mogelijk schoolwerk in te halen.

Het weekend is bedoeld om te ontspannen en om je bezig te houden met dingen waar je tijdens de week geen tijd voor hebt.

Slaap uit, lees een boek, spreek af met vrienden, kijk een serie, ga feesten, besteed tijd met je familie... en tussendoor kan je voor enkele uurtjes de cursus openslaan. Wat je vooral niet moet doen is stressen. Als je dan toch van plan bent al je achterstand in te halen, hou deze dagen dan vrij. Tussen de muziekles en tandartsafspraak ga je toch niet veel afkrijgen.

Conclusie: ontspan wanneer het volgende weekend aanvangt. Het zullen erna immers vijf moeizame dagen worden.

Onoseta Eiya